بدن نمایی که یک اختلال روانی محسوب می شود وضعیتی است که شخص مبتلا به آن دوست دارد نقاط حساس بدن خود را به غریبه ها نشان دهد او با این کار لذت می برد و به شهوت می رسد کسانی که به این بیماری روانی مبتلا هستند دچار آشفتگی و پریشانی می شوند و همانند بقیه افراد نمی توانند فعالیت های روزمره ی خود را انجام دهند این اختلال به دلایل مختلفی در فرد ایجاد می شود از نظر روانشناسان، افرادی که اضطراب و استرس بیش از حد و غیر قابل کنترلی داشته باشند بیشتر را افراد دیگر در معرض این بیماری قرار می گیرند. جای هیچ گونه نگرانی نیست این دست افراد با مراجعه به یک روان پزشک و روانشناس می تواند این بیماری خود را کنترل کند و پس از مدتی بهبود یابد
برخی از مبتلایان فقط اندام تناسلی خود را به کودکان قبل از سن بلوغ، برخی به بزرگسالان و برخی به هر دو نشان می دهند.
پژوهش ها نشان می دهد تقریباً ۲ تا ۴ درصد از جمعیت مردان به این اختلال مبتلا هستند. این وضعیت در زنان، شیوع کمتری دارد؛ اگرچه شیوع دقیقش، هنوز مشخص نیست.
علایم اختلال عورت نمایی
فردی که نشانه های زیر را داشته باشد به اختلال عورت نمایی مبتلاست:
فرد در یک دوره حداقل شش ماهه، دارای تخیلات، رفتارها یا تمایلات جنسی مکرر و شدید بر ای نمایش اندام تناسلی خودش در برابر یک فرد ناآگاه است.
این رفتار باعث ایجاد تنش یا مشکلات بین فردی در محل کار یا موقعیت‌های اجتماعی روزمره او می شود.
این اختلال بر اساس اینکه آیا فرد ترجیح می‌دهد خودش را در معرض کودکان پیش از بلوغ، بزرگسالان یا هر دو قرار دهد به زیر مجموعه‌هایی تقسیم می‌شود.
دلایل ابتلا به این اختلال
در مردانی که اختلال شخصیت ضد اجتماعی ف پدوفیلی (بچه بازی) و سوء مصرف الکل دارند این اختلال شیوع بیشتری دارد. عامل دیگری که می تواند علت این اختلال باشد سابقه سوء استفاده جنسی یا تجارب جنسی در دوران کودکی مبتلایان است.
همچنین این اختلال در افراد بیش فعال جنسی (کسانی که بیش از اندازه درگیر امور جنسی هستند) بیشتر است.
معمولا شوکه شدن فرد قربانی باعث تحریک جنسی این افراد می شود. درصد کمی از این افراد مرتکب تجازو جنسی می شوند و معمولا افرادی کمرو و با عزت نفس پایین هستند.
این اختلال معمولاً از اواخر نوجوانی یا اوایل بزرگسالی شروع می‌شود. گرایشات و رفتارهای جنسی عورت نمایی هم احتمالاً مانند سایر ترجیحات جنسی با افزایش سن،کاهش می‌یابند. تقریباً یک سوم از شکایات جنسی گزارش شده به پلیس شامل عورت نمایی است.
درمان اختلال
اکثر افراد مبتلا به عورت نمایی به خواست خودشان به دنبال درمان نیستند و تا زمانی که دستگیر نشده و توسط مقامات قضایی ملزم به این کار نشوند، تحت درمان با دکتر روانشناس قرار نمی‌گیرند. درمان عورت نمایی به طور معمول شامل روان درمانی و دارو درمانی است
روان درمانی اختلال عورت نمایی
تحقیقات نشان می‌دهد که مدل‌های رفتاری در درمان این اختلال مؤثر هستند. این مدل‌ها با فراهم کردن ابزارهایی برای کنترل تکانه‌ها و یافتن راه‌های قابل قبول‌تر برای مقابله با تمایل در جهت نشان دادن اندام تناسلی به دیگران، کارآمد هستند. درمان شناختی رفتاری هم به افراد در جهت شناسایی محرک‌های این اختلال و مدیریت آن در مسیرهای سالم‌تر کمک می‌کند. سایر رویکردهای روان درمانی شامل آموزش آرام سازی، آموزش همدلی، آموزش مهارت‌های مقابله‌ای و بازسازی شناختی (یعنی شناسایی و تغییر افکاری که منجر به عورت نمایی می‌شوند) هستند.
دارودرمانی
داروهای مفید در درمان اختلال نمایشی شامل داروهای مهار کننده هورمون‌های جنسی هستند تا در نتیجه میل جنسی را کاهش دهند. برخی از داروهای رایج برای درمان افسردگی و سایر اختلالات خلقی مانند SSRI ها هم می‌توانند میل جنسی را کاهش دهند.
بدن‌نمایی در فضای مجازی
علت بدن‌نمایی در فضای مجازی شامل دسترسی آسان به اینترنت و امکان انتشار محتوا، ارتباطات مستقیم بین افراد، قدرت تبلیغات رایگان یا هزینه کمتر، شبکه سازی و بهبود موقعیت شغلی، و رشد کسب و کار از طریق خوشنامی می‌باشد. بدن‌نمایی در فضای مجازی به دلایل مختلفی انجام می‌شود اما می‌توان برخی از این افراد را با این اختلال تشخیص داد که به دنبال جلب توجه هستند و به حریم افراد توجهی ندارند.
آیا ارسال عکس برهنه از خود نوعی اختلال عورت‌نمایی است؟
بستگی به موقعیت و قصد ارسال عکس برهنه دارد. اگر شما ناخواسته عکس برهنه خود را برای شخصی که می‌شناسید ارسال می‌کنید، می‌توان آن را به عنوان یک اختلال نمایشگری جنسی در نظر گرفت. اما اگر قصد دارید عکس برهنه خود را به شخصی که می‌شناسید ارسال کنید و این ارسال به طور دو طرفه و با توافق صورت می‌گیرد، می‌توان آن را به عنوان یک نمایشگری جنسی در نظر نگرفت.
منبع ؛ سایت ویکی رز